Dagverslag 10 juni.

10-06-2009

Vandaag om vijf uur ons bed uit. Om 6 uur kwam de bus, wat speciaal was, omdat ze normaal gesproken minstens 2 uur te laat komen, dus was nog niet iedereen helemaal klaar met het omkleden. Maar gelukkig was iedereen om kwart over 6 wel klaar mede door het gekrijs van Hanneke en Laura die even kwamen checken of iedereen wel wakker was.
Toen gingen we de bus in en begonnen we te rijden. Bij de Ferry aangekomen moesten we eerst nog wachten tot we erop konden. Op de boot hebben we ons ontbijt opgegeten.En na de boot hebben we nog een paar uur kunnen wachten tot de kinderen van het schooltje kwamen. Toen gingen we dus samen met hun in de bus want ze vonden het blijkbaar niet nodig om er nog een bus bij te halen. Het was even proppen, en er moesten kinderen blijven staan en bij elkaar op schoot, maar het kon er mee door. Als snel moesten we van het asvaalt af en kwamen we op een zanderige weg, dwars door de wildernis met af en toe een huisje en wat geiten. Eerst viel het wel mee, maar na mate het safaritripje volgde, waren de hobbels op de weg niet meer zo leuk.
Uiteindelijk kwamen we aan bij een museum, een kleintje, waar er oude spullen stonden uit de slavernijtijd. Het was heel indrukwekkend om te horen, wat ik had nooit echt stil gestaan bij de slavernijtijd in Afrika.
Toen we het indrukwekkende museumpje hadden gezien, gingen we verder op weg naar een oud gebouw waar vroeger slaven werden vastgehouden voor twee dagen. Ook dat was heel erg indrukwekkend om te zien, en ook heel erg interessant.
Toen we ook hier klaar waren, moesten we weer de bus en gingen we naar een klein haventje, waar wat kano stonden waar ongeveer 25 mensen ik kunnen, we hadden toen nog geen idee dat we daar in moesten. Bij de haven stond ook een mooi standbeeld, een man wit en zwart geschilderd, met een wereldbol als hoofd en bij zijn voeten stond:”Never Again” , wat ik echt een heel mooi standbeeld vond. Na een tijdje wachten kwam onze kano er ook aan, en gingen we op weg naar James Island.
Het reisje op het water verliep gewoon rustig, zonder veel geschommeld, en we kwamen dus al snel aan bij het eiland, wat kleiner was dan we hadden gedacht. Er stond een oud kasteeltje, en daaromheen nog een paar bomen. In het kasteeltje leerden we dat er daar sterke slaven werden vastgehouden, en dat de zwakke in het water werden gedumpt om daar te verdrinken. Ook lieten ze zien dat de gouvenour een even grote eetkamer had als een kamer waar 200 slaven werden verdeeld. Dit was er indrukwekkend om te zien, en zal me ook nog wel even bijblijven. Op de terugweg gingen we weer terug over het water, met tegenwind, dus waren de golven sterk en hoog dus werden we ook wel erg nat, wat we niet erg vonden want we waren wel toe en wat water, want het was best wel vermoeiend. Teruggekomen aan land gingen we weer terug over het hobbelige zandweggetje, wat op zich niet zo erg was, totdat we te eten kregen, waar wij moeilijk mee overweg konden gaan. Toen we ook nog fanta kregen, werd het wel grappig, want daar was ook moeilijk mee te handelen.
We kwamen weer terug bij de veerboot, en de reis verliep verder normaal. We waren blij om weer thuis te komen, op het terras te zitten, en iets lekker kouds bestellen.
De dag was erg vermoeiend, maar heel erg indrukwekkend en interessant!

XXX Annick