De laatste dag
Door: Lisanne H
Blijf op de hoogte en volg Expeditie
12 Juni 2009 | Gambia, Banjul
Dagverslag 11 juni
Na de logeerpartij van de vorige nacht heeft iedereen weer op zijn eigen kamer geslapen. De vorige nacht sliep iedereen namelijk in de verkeerde bedden, maar vannacht lag iedereen netjes naast zijn of haar ‘ roommate’. Sommige werden vandaag niet zo lekker wakker. Want gisteravond was het water ‘op’ en dus kon er niet gedoucht worden, en een aantal van ons hadden de kraan open laten staan. Toen het water vannacht weer aanging was iedereen diep in slaap. Daardoor waren een aantal kamers vanmorgen helemaal vochtig, de lagen water stonden erin. Gelukkig was het de laatste dag en kon het beddengoed gebruikt worden als dweil.
Het ontbijt startte om half 9. Iedereen had goed geslapen door de vermoeiende dag van gisteren. Het ontbijt was zoals altijd weer lekker. Na het ontbijt werden de spullen gepakt. Het was de bedoeling dat de bus ons om 9.00 op zou pikken, maar dat gebeurde zoals op zijn Afrikaans niet. De bus kwam wat later doordat een hoop leerlingen niet op school waren gekomen door vermoeidheid (door de excursie naar James Island). We werden pas om half 11 opgepikt en we reden naar de school toe. Het vervelende in Gambia is dat als je een busje huurt dat er altijd 3 mensen begeleiding mee gaan. Een chauffeur, een man voor de schuifdeur aan de zijkant en nog een man voor de achterdeur. En zo kan het dus gebeuren dat je met 24 mensen in een 13-persoons ford transit zit. Wel goed voor de teamsfeer (kuchkuch).
Eenmaal aangekomen op de school hebben een aantal leerlingen geholpen met het geven van computerlessen. Iris v H. en Lisanne F. zijn 1,5 (!) uur bezig geweest met de verslagen op internet zetten. De rest heeft nagedacht over het project van volgend jaar.
Na ongeveer 1,5 uur hebben we alle klassen de cadeaus gegeven die iedereen had meegenomen. Via deze weg willen we iedereen bedanken die meegeholpen heeft aan het kopen van de cadeaus. Vervolgens zijn we met zijn allen naar buiten gegaan waar de nieuwe speeltuin geopend werd. Dat was heel fijn om te zien, vooral omdat wij het zelf gerealiseerd hebben. Want de speeltuin is gemaakt van ons geld. Ook hebben we nog foto’s gemaakt van alle kinderen in de nieuwe sportkleding. Maar uiteindelijk moest er afscheid worden genomen van alle kinderen, wat voor de kinderen een erg moeilijk moment was. Daarna moest iedereen de bus in om terug naar het hotel te gaan en de spullen te pakken.
Aangekomen bij het hotel ging iedereen de koffers pakken. We hadden nog eventjes wat gedronken bij het hotel om daarna met een extra bus voor de bagage te vertrekken naar het huis van broeder Sunday (hij is op zondag geboren). Broeder Sunday heeft een heel mooi en groot huis, daaraan kan je echt zien dat hij en zijn vrouw een goed beroep hebben. We kregen allemaal wat te eten, wat erg pittig was. Erg pittig is nog best wel zacht uitgedrukt want de vlammen kwamen onze mond uit. Toen hebben we cadeaus aan alle mensen van de school gegeven. Ze waren er erg blij mee, tenminste met het feit dat ze een cadeau kregen want het is hier gewoonte om de cadeaus pas later open te maken. Daarna zijn we met alle mensen van de school naar Banjul vertrokken, naar het vliegveld. Daar hebben we gelijk ingecheckt om daarna nog even afscheid te nemen van de mensen. Broeder Moss heeft nog met ons gebeden en gezongen en we kregen allemaal een herinnering in de vorm van een oorkonde. Daarna nog even een laatste knuffel en hand voordat we vertrokken richting het vliegtuig.
Het vliegtuig had geen vertraging en op het moment dat ik dit schrijf is het 01:11 Nederlandse tijd. We hopen morgenochtend om 9 uur aan te komen in Nijkerk.
X Lisanne Hogeveen
Na de logeerpartij van de vorige nacht heeft iedereen weer op zijn eigen kamer geslapen. De vorige nacht sliep iedereen namelijk in de verkeerde bedden, maar vannacht lag iedereen netjes naast zijn of haar ‘ roommate’. Sommige werden vandaag niet zo lekker wakker. Want gisteravond was het water ‘op’ en dus kon er niet gedoucht worden, en een aantal van ons hadden de kraan open laten staan. Toen het water vannacht weer aanging was iedereen diep in slaap. Daardoor waren een aantal kamers vanmorgen helemaal vochtig, de lagen water stonden erin. Gelukkig was het de laatste dag en kon het beddengoed gebruikt worden als dweil.
Het ontbijt startte om half 9. Iedereen had goed geslapen door de vermoeiende dag van gisteren. Het ontbijt was zoals altijd weer lekker. Na het ontbijt werden de spullen gepakt. Het was de bedoeling dat de bus ons om 9.00 op zou pikken, maar dat gebeurde zoals op zijn Afrikaans niet. De bus kwam wat later doordat een hoop leerlingen niet op school waren gekomen door vermoeidheid (door de excursie naar James Island). We werden pas om half 11 opgepikt en we reden naar de school toe. Het vervelende in Gambia is dat als je een busje huurt dat er altijd 3 mensen begeleiding mee gaan. Een chauffeur, een man voor de schuifdeur aan de zijkant en nog een man voor de achterdeur. En zo kan het dus gebeuren dat je met 24 mensen in een 13-persoons ford transit zit. Wel goed voor de teamsfeer (kuchkuch).
Eenmaal aangekomen op de school hebben een aantal leerlingen geholpen met het geven van computerlessen. Iris v H. en Lisanne F. zijn 1,5 (!) uur bezig geweest met de verslagen op internet zetten. De rest heeft nagedacht over het project van volgend jaar.
Na ongeveer 1,5 uur hebben we alle klassen de cadeaus gegeven die iedereen had meegenomen. Via deze weg willen we iedereen bedanken die meegeholpen heeft aan het kopen van de cadeaus. Vervolgens zijn we met zijn allen naar buiten gegaan waar de nieuwe speeltuin geopend werd. Dat was heel fijn om te zien, vooral omdat wij het zelf gerealiseerd hebben. Want de speeltuin is gemaakt van ons geld. Ook hebben we nog foto’s gemaakt van alle kinderen in de nieuwe sportkleding. Maar uiteindelijk moest er afscheid worden genomen van alle kinderen, wat voor de kinderen een erg moeilijk moment was. Daarna moest iedereen de bus in om terug naar het hotel te gaan en de spullen te pakken.
Aangekomen bij het hotel ging iedereen de koffers pakken. We hadden nog eventjes wat gedronken bij het hotel om daarna met een extra bus voor de bagage te vertrekken naar het huis van broeder Sunday (hij is op zondag geboren). Broeder Sunday heeft een heel mooi en groot huis, daaraan kan je echt zien dat hij en zijn vrouw een goed beroep hebben. We kregen allemaal wat te eten, wat erg pittig was. Erg pittig is nog best wel zacht uitgedrukt want de vlammen kwamen onze mond uit. Toen hebben we cadeaus aan alle mensen van de school gegeven. Ze waren er erg blij mee, tenminste met het feit dat ze een cadeau kregen want het is hier gewoonte om de cadeaus pas later open te maken. Daarna zijn we met alle mensen van de school naar Banjul vertrokken, naar het vliegveld. Daar hebben we gelijk ingecheckt om daarna nog even afscheid te nemen van de mensen. Broeder Moss heeft nog met ons gebeden en gezongen en we kregen allemaal een herinnering in de vorm van een oorkonde. Daarna nog even een laatste knuffel en hand voordat we vertrokken richting het vliegtuig.
Het vliegtuig had geen vertraging en op het moment dat ik dit schrijf is het 01:11 Nederlandse tijd. We hopen morgenochtend om 9 uur aan te komen in Nijkerk.
X Lisanne Hogeveen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
